Live Chat Software by Ariaphone |
اخبار
|
آذر ۰۳ |
کفه‌های نابرابر ترازوی هزینه و کیفیت اینترنت
ارسال شده توسط روشن ۰۳ آذر ۱۳۹۹ ۰۷:۴۵ بعد از ظهر
|
|
«ایران چهارمین کشور ارزان دنیا درزمینهٔ تعرفه اینترنت با ترافیک‌های برابر است»، این را معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات می‌گوید و به‌رغم اینکه ادعا می‌شود، بهای اینترنت در مقایسه با سبد هزینه و قدرت خرید خانوارها و شرکت‌ها، پایین است؛ کاربران، هزینه‌ای که بابت این سرویس می‌پردازند را نسبت به کیفیتی که دریافت می‌کنند، متناسب نمی‌دانند و کارشناسان هم تاکید می‌کنند، اینترنت در کشور ما با توجه به‌سرعت پایین و کیفیت نازلی که دارد، جزو گران‌ترین‌هاست و در اختیار داشتن انحصار خریدوفروش پهنای باند توسط شرکت دولتی ارتباطات زیرساخت، پرداخت هزینه‌های بالای انتقال پهنای باند توسط شرکت‌های اینترنتی که انحصار آن نیز در اختیار شرکت ارتباطات زیرساخت و مخابرات است، عدم‌حمایت از پهنای باند داخلی به جهت منافع کلان مالی که در واردات پهنای باند از خارج وجود دارد و عدم توسعه شبکه ملی اطلاعات را می‌توان ازجمله عوامل بالا بودن قیمت اینترنت در کشور دانست.
اینترنت ایران گران‌ترین یا ارزان‌ترین؟ مسئله این است
سجاد بنابی، نایب‌رئیس هیئت‌مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت معتقد است که ایران از کشورهای همسایه نیز اینترنت ارزان‌تری به مردم ارائه می‌دهد. فارغ از اینکه چقدر این سخن صحت دارد یا نه، از شواهد و قرائن این‌طور برمی‌آید که مردم باوجود پرداخت هزینه‌های گزاف، از سرعت و کیفیت اینترنت چندان دل‌خوشی ندارند. شاید مقایسه این نرخ در ایران با کشورهایی که اینترنت باکیفیت و پرسرعت اما گران‌تری ارائه می‌دهند درست نباشد. اما تنها بحث قیمت نیست. شاید ترجیح مردم ما این باشد بهای بیشتری بپردازند، اما عمرشان پای دانلود و آپلود لاک‌پشتی یک عکس یا فیلم هدر نرود.
مصطفی طاهری، رئیس کمیته ارتباطات مجلس شورای اسلامی معتقد است می‌توان با رقابتی کردن بخش توزیع اینترنت، قیمت اینترنت داخلی را کاهش داد و از طرفی باید قیمت اینترنت بین‌المللی را با تخصیص ندادن یارانه به آن واقعی‌تر کنیم.
محمد قلم چی، متخصص الکترونیک و مدیرعامل یک شرکت دانش‌بنیان، تأمین پهنای باند بیشتر توسط دولت و توسعه استفاده از اینترنت ملی را در کاهش قیمت اینترنت دخیل می‌داند: « با راه‌اندازی این شبکه، تعرفه اینترنت بین‌الملل از اینترنت داخلی تفکیک‌شده و برای استفاده از اینترنت داخلی تخفیف ۵۰ درصدی لحاظ شده است که البته این میزان به نظر کم است و باید بیشتر از این تخفیف داده شود. »
آیا مشکل از مردم است ؟
البته داوود زارعیان، معاون امور مشترکان شرکت مخابرات ایران نیز به‌مانند معاون وزیر و نائب رئیس شرکت ارتباطات زیرساخت معتقد است اینترنت در ایران نه‌تنها گران نیست بلکه ارزان است. اما وی اشکال را متوجه شیوه نادرست مصرف اینترنت از سوی کاربران می‌داند: « بر اساس برآوردهایی که از کشور داریم عمده اینترنت ما در شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه شبکه‌های واتس‌آپ، تلگرام و اینستاگرام مصرف می‌شود و بخش عمده این مصرف هم غیرضروری است. به‌عنوان‌مثال بنده در یک شبکه واتس‌آپ در ۲۰ گروه هم عضو هستم و هر صبح با تعداد زیادی فیلم صبح بخیر در این گروه‌ها مواجه می‌شوم و شروع می‌کنم به باز کردن این‌ها درنتیجه طبیعی است مصرف اینترنت و هزینه‌های من بالا برود؛ وگرنه در حوزه دولت الکترونیک و خدمات الکترونیک و آموزش مجازی مصرف اینترنت زیادی نداریم. » اما سؤال این است چه عواملی مردم را به سمت استفاده از شبکه‌های اجتماعی و نرم‌افزارهای خارجی سوق می‌دهد؟ آیا گامی در راستای ایجاد اینترنت پرسرعت، باکیفیت و ارزان داخلی و تولید محتوای مناسب برداشته‌شده است؟
بی‌قانونی اپراتورها برای جبران هزینه‌های اینترنت بین‌الملل و حفظ درآمدهای بی‌حساب
مردم از گرانی بسته‌های اینترنت و پایین بودن سرعت و زود تمام شدن حجم این بسته‌ها گلایه دارند و پای مقایسه ارزان بودن اینترنت که وسط می‌آید، آن را با توجه به‌سرعت و کیفیت نامناسب، قابل‌مقایسه با هیچ کجای دنیا نمی‌دانند. پای صحبت کارشناسان و پژوهشگران حوزه فناوری و ارتباطات که می نشینیم، به این نکته پی می بریم، هزینه واقعی اینترنت بین‌المللی که ادعا می‌شود با توجه به نوسانات نرخ ارز، بسیار ارزان به مردم ارائه می‌شود، از راهی غیرقانونی و با کشیدن مابه تفاوت آن بر روی اینترنت داخلی جبران می‌شود.
این کارشناسان و صاحب‌نظران دلیل بالا بودن تعرفه اینترنت را در عدم شکل‌گیری شبکه ملی اطلاعات و همچنین تبادل این اطلاعات از طریق شبکه‌های خارجی و ارز دانسته و در این خصوص می‌گویند: « در حال حاضر ترافیک اینترنت را از شرکت GTT آمریکا (Global Telecom and Technology ) خریداری می‌کنند و ترافیک خودمان را با ارز به خودمان می‌فروشند. یعنی چه؟ فرض کنید دو نفر می‌خواهند در نرم‌افزاری مثل واتس‌آپ یک عکس ۵ مگابایتی را با یکدیگر تبادل کنند.
فرد اول برای آپلود این ۵ مگابایت باید به دلار به آمریکایی‌ها پول بدهد و فرد مقابل نیز برای دانلود آن باید به دلار پول بپردازد. یعنی آن دو نفر به‌اندازه ۱۰ مگابایت پول دادند و ارز از کشور خارج کردند تا بتوانند عکسی را باهم تبادل کنند. درواقع ایرانی‌ها به سمتی سوق داده‌شده‌اند که برای ارتباطات داخلی‌شان نیز از نرم‌افزارهای خارجی استفاده می‌کنند و این باعث شده است تبادل اطلاعات با ارز شکل بگیرد و قیمت و نوسانات ارز نیز بر روی قیمت اینترنت اثر بگذارد که یکی از نتایجش قیمت سنگین اینترنت است.
اما نکته تأسف‌آور دوم این است که اکنون اپراتورها برای اینکه بتوانند نوسانات بازار ارز را در خودشان بالانس کنند حتی در نرم‌افزارهای داخلی نیز هزینه ترافیک خارجی را از مردم دریافت می‌کنند. به‌عنوان‌مثال شما فرض کنید سال گذشته قیمت یک گیگابایت اینترنت یک دلار بوده که آن‌هم مثلاً ۱۰ هزار تومان می‌شده است. امسال یک دلار تا ۳۰ هزار تومان افزایش داشته است، یعنی سه برابر شده است! پس طبیعتاً قیمت اینترنت خارجی هم باید سه برابر شود؛ ولی اگر این اتفاق بیفتد، مردم انگیزه‌شان برای مصرف اینترنت خارجی کم می‌شود. درنتیجه این شرکت‌ها برای اینکه هزینه اینترنت بین‌الملل تکان نخورد و هزینه‌های بین‌الملل خود را جبران کنند می‌آیند بخشی از هزینه تمام‌شده اینترنت بین‌الملل را برای تبادل ترافیک نرم‌افزارهای داخلی از ما می‌گیرند. درواقع ما برای نرم‌افزارهای داخلی یارانه می‌دهیم تا برای تأمین ترافیک خارجی هزینه شود. و این کار اپراتورها قطعاً خلاف قانون است. »
شبکه ملی اطلاعات یعنی اینترنت سالم، سریع، امن و ارزان
این کارشناسان معتقدند، این موضوع برای کشور بار تورمی دارد و از طرفی هزینه‌ها را به شکلی سرسام‌آور بالا می‌برد: « در کشورهایی مثل کره جنوبی و چین که هزینه اینترنت پایین است به این خاطر است که مردم از نرم‌افزارهای داخلی و ترافیک داخلی کشورشان برای اینترنت استفاده می‌کنند و قیمت ترافیک داخلی نیز در حد رایگان و تا ۲۰۰ برابر کم‌تر از ترافیک بین‌الملل است. درنتیجه مردم کیفیت بهتری را تجربه می‌کنند و علاوه بر این چون فاصله بین نقاط انتقال دیتا کم می‌شود، سرعت بالاتری برای تبادل اطلاعات دارند.
طبیعی است زمانی که از یک نرم‌افزار داخلی استفاده می‌کنید، ازآنجایی‌که سرور داخل ایران است، فاصله شما تا سرور کم‌تر از نرم‌افزارهایی است که سرور آنها داخل آمریکاست، بنابراین سرعت و کیفیت به‌شدت ارتقا یافته و در مقابل قیمت به‌شدت کاهش پیدا می‌کند. امنیت نیز به این خاطر که اطلاعات از کشور خارج نمی‌شود تا کشور به کشور برود افزایش می‌یابد. حال چنانچه شبکه ملی اطلاعات در کشور راه‌اندازی و وابستگی ما به ترافیک بین‌الملل نیز قطع شود هزینه اینترنت بسیار کاهش پیدا می‌کند و مردم می‌توانند از اینترنت سالم، سریع، امن و ارزان بهره ببرند. »
دلایلی که اجازه نمی‌دهد شبکه ملی اطلاعات راه‌اندازی شود
این پژوهشگران بر این باورند که در فضای مجازی وابستگی درآمد اپراتورها به نرم‌افزارهای خارجی و تعهد وزارت ارتباطات به شرکت آمریکایی GTT برای واردات حجمی از ترافیک اینترنت ازجمله دلایل شکل نگرفتن شبکه ملی اطلاعات است و در این خصوص توضیح می‌دهند: « به‌عنوان‌مثال وقتی شما به اینستاگرام می‌روید، بسته اینترنت ۱ گیگ بایتی در عرض یک ساعت تمام می‌شود. این باعث می‌شود اپراتورها درآمد زیادی از این محل داشته باشند؛ به همین خاطر برای حفظ درآمد خود، کیفیت دسترسی به اینستاگرام را بالا می‌برند. درواقع شرکت ارتباطات زیرساخت و اپراتورها با استفاده از روش‌های مداخله‌گرانه مانند تنظیمات QoS، ترافیک‌شیپینگ و روتینگ، سرعت و کیفیت دسترسی به اینستاگرام را در کشور افزایش و کیفیت تبادل اطلاعات در نرم‌افزارهای داخلی را کاهش می‌دهند؛ چراکه اگر سرعت و کیفیت اینستاگرام پایین باشد یا سرعت و کیفیت نرم‌افزارهای داخلی افزایش پیدا کند، مردم از امثال اینستاگرام استفاده نمی‌کنند، درنتیجه درآمد اپراتورها به‌شدت کاهش پیدا می‌کند. از طرفی واسطه تأمین ترافیک بین‌الملل کشور به نمایندگی دولت‌به‌شرکت آمریکایی GTT تعهد و تضمین داده است که حجم بزرگی از ترافیک اینترنت را به کشور وارد کند.»
اصل درآمد در واردات ترافیک خارجی است
این کارشناسان فضای مجازی با تأکید بر اینکه چرایی رونق نگرفتن نرم‌افزارهای داخلی و بالا نگه‌داشتن قیمت اینترنت را باید در منفعت عده‌ای از واردات جستجو کرد، تصریح می‌کنند: « اکنون اصل درآمد در واردات ترافیک خارجی است، لذا برنامه‌ریزی‌ها به‌گونه‌ای رقم می‌خورد که ترافیک داخلی و شبکه‌های اجتماعی و نرم‌افزارهای داخلی، آن کیفیت مدنظر را نداشته باشند، قیمت ترافیک مصرفی‌شان پایین نیاید و به‌هرحال مردم به استفاده از آنها تشویق نشوند. ما باید این را حل کنیم. یکسری از قوانین باید در مجلس تصویب بشود؛ طرحی با عنوان حمایت از کاربران فضای مجازی در کمیسیون فرهنگی مجلس مطرح است که این مسئله را تا حدی می‌تواند حل کند، بنابراین در وهله اول باید وابستگی دولت به فروش اینترنت خارجی را قطع کنیم. دوم اینکه انحصار دولت بر فروش اینترنت را از بین ببریم، چراکه اکنون اینترنت به‌صورت انحصاری تأمین می‌شود و این انحصار دولتی خلاف سیاست‌های اصل ۴۴ قانون اساسی است. سوم: قوه قضاییه باید نظارت خود را تقویت کند و چهارم اینکه مردم نیز مطالبه کنند و رسانه‌ها به نمایندگی از مردم این مطالبه گری را پوشش بدهند. چنانچه این موارد کنار هم اجرا شود ما به‌سرعت می‌توانیم شاهد تحقق اینترنت سالم، سریع، امن و ارزان باشیم؛ طوری که مردم اصلاً کیفیت اینترنت را با آنچه امروز می‌بینند نتوانند مقایسه کنند. در چین باوجوداینکه نرم‌افزار گوگل و پیام‌رسان‌های تلگرام و واتس‌آپ فیلتر هستند اما مردم این کشور از نرم‌افزار بومی وی چتی استفاده می‌کنند که ۲۵۰ سرویس ارائه می‌دهد یعنی تمام سرویس‌های دولت الکترونیک حتی دریافت شناسنامه نیز از طریق نرم‌افزار وی چت انجام می‌گیرد. حتی اینترنت مخصوص وی چت در چین می‌فروشند و ۸۵ درصد مردم آن‌که جمعیت میلیاردی دارد بر روی گوشی‌هایشان فقط وی چت نصب است. یا در کره جنوبی بیش از ۹۰ درصد مردم از نرم‌افزارهای داخلی کره یعنی کاکائو چت و لاین استفاده می‌کنند. کشوری که بهترین کیفیت و بالاترین سرعت اینترنت جهان را داراست و پنجمین برند جهان متعلق به گوشی‌های این کشور است. کره جنوبی در حال حاضر هم ازنقطه‌نظر کیفیت اینترنت و هم ازلحاظ سخت‌افزاری و نرم‌افزاری از آمریکا جلوتر است. بسیاری از آمریکایی‌ها از گوشی‌های موبایل سامسونگ استفاده می‌کنند. سرعت اینترنت کره نیز بر اساس شاخص‌های خود آمریکایی‌ها ۱۶ برابر بالاتر از آمریکاست. آمریکا رتبه ۱۶ و کره رتبه اول را دارد. دولت کره می‌تواند این امنیت را تضمین دهد و حتی اطلاعات کاربران شبکه اجتماعی را بیمه بکند و مردم همه راضی هستند. ما باید به سمتی حرکت کنیم که انحصار و تصدی‌گری را در حوزه ارتباطات از دولت بگیریم و فناوری اطلاعات و سرعت اینترنت واقعی، ملی و مردمی شود. مدل مطلوبی که در شبکه ملی اطلاعات به دنبال آن هستیم این است که اینترنت خارجی قطع نشود و مردم همچنان به آنها دسترسی داشته باشند اما کیفیت محصولات داخلی آن‌قدر افزایش پیدا می‌کند که مردم اصلاً رغبتی برای استفاده از شبکه‌های خارجی نخواهند داشت. »
بر اساس ترافیک بر سرعت، اینترنت ما جزو گران‌ترین اینترنت‌های دنیاست
این گروه از صاحب نظران معتقدند، مقایسه تعرفه‌های اینترنت ایران با کشورهای دیگر دنیا باید بر اساس ترافیک بر سرعت باشد و نه ترافیک به‌تنهایی و در این شرایط می‌بینیم اینترنت ما نسبت به کیفیتی که دارد اصلاً ارزان نیست: «چنانچه بخواهیم با ارز و دلار بررسی کنیم، کشور ما ارزان‌ترین اینترنت را داراست، اما زیر قیمتی که اینترنت می‌خریم آن را به مردم می‌فروشیم ومابه تفاوت همان نیز بر روی اینترنت داخلی محاسبه می‌شود. ۱ گیگابایت اینترنت با دلار فعلی ممکن است ۱۵ تا ۲۰ هزار تومان دربیاید اما در ایران برفرض مثال ۳ هزار تومان می‌فروشند و باقی‌مانده پول آن را از کسانی می‌گیرند که در شبکه‌های داخلی فعالیت می‌کنند. کسانی که آپارات و فیلیمو می‌بینند و از سروش، گپ، ایتا، روبیکا و غیره استفاده می‌کنند و این افراد درواقع دارند سوبسید استفاده بقیه از اینستاگرام را پرداخت می‌کنند. اما اگر بخواهیم ازنقطه‌نظر کیفیت به موضوع نگاه کنیم، اینترنت ما گران‌ترین اینترنت‌هاست. در همین 4G می‌توانستند تا سرعت یک گیگابایت در ثانیه به مردم سرویس بدهند؛ امّا کم‌تر پیش می‌آید که سرعت اینترنت بالای ۵ مگابیت در ثانیه باشد. زمانی که می‌خواهید اینترنت را با کشورهای دیگر مقایسه کنید با ترافیک مقایسه نکنید بلکه با ترافیک بر سرعت و کیفیت مقایسه کنید. آیا ترافیک بر سرعت کشورهای اروپایی با مایکی است؟ قیمت ترافیک بر سرعت ما بسیار بالاست. درواقع زمانی که از نرم‌افزار داخلی استفاده می‌کنید می‌بایست اینترنت ۲۰۰ هزارتومانی را ۱۰۰۰ تومان با شما حساب کنند، یعنی یک دویستم. اما اکنون قیمت استفاده از اینترنت داخلی را ۲۰۰ برابر افزایش داده‌اند تا بتوانند هزینه اینترنت خارجی را که ۵ برابر آن چیزی است که اکنون می‌بینید، تأمین کنند.»
هر چه قدر پهنای باند گران بماند، درآمد دولت از این محل کاهش پیدا نمی‌کند
«ابوذر منتظر القائم»، پژوهشگر و کارشناس حوزه فضای مجازی هم به مسئله ارزان بودن اینترنت ما، نقد دارد و خلط امور حاکمیتی با تجارت در حوزه پهنای باند توسط وزارت ارتباطات را دلیلی بر تعارض بین وظایف و درآمدهای این وزارت خانه می‌داند و در این خصوص به «رسالت» توضیح می‌دهد: «عمل به وظیفه می‌تواند منجر به افزایش کیفیت خدمات و کاهش هزینه شود اما این کاهش هزینه‌بر درآمد واردکنندگان انحصاری پهنای باند که فروشنده ترافیک در داخل کشورهستند تأثیر می‌گذارد، بنابراین باید امور تجارت بر حوزه پهنای باند را بر اساس اصل ۴۴ قانون اساسی به نحوی واگذار کرد.»
«منتظر القائم» موضوع قابل‌تأمل دیگر در کنار واردات پهنای باند را بحث گرانفروشی پهنای باند داخلی عنوان کرده و می‌گوید: « پهنای باند داخلی را که باقیمت یک‌صدم پهنای باند خارجی تولید می‌شود و سرعت آن نیز ۱۰۰ برابر پهنای باند خارجی است و کیفیت ارتباط هم به‌واسطه اینکه مربوط به فاصله نزدیک است، به مخاطب بسیار گران می‌فروشیم. از طرفی میزان عرضه نیز کم است یعنی ما پهنای باند بسیار کمی از شبکه داخلی را در اختیار سرویس‌ها و مردم می‌گذاریم و نتیجه‌اش این است که مردم نه کیفیت را و نه هزینه کم آن را احساس می‌کنند. یک سیاست بسیار عجیبی هم دیده می‌شود که به بن‌بست درآمدی نیز می‌تواند مربوط باشد و آن این است که هر قدر پهنای باند گران بماند، درآمد دولت از این محل کاهش پیدا نمی‌کند. باوجوداینکه قیمت اجناس وارداتی وابستگی زیادی به قیمت دلار دارد و پهنای باند خارجی نیز طبیعتاً با نرخ دلار آزاد باید محاسبه بشود دولت به واردات پهنای باند از خارج کشور سوبسید بسیار زیادی می‌دهد، این بدان معناست که دولت، پهنای باند خارجی را که با دلار حدود ۳۰ هزار تومان باید محاسبه شود باقیمتی در حدود همان دلار قبلی وارد کشور و به مردم عرضه می‌کند و مردم این را مصرف می‌کنند. در واقع واردکنندگان پهنای باند از طریق افزایش مصرف مردم و وابسته کردن آنها به سرویس‌های خارجی تا حدودی درآمد خود را جبران می‌کنند. در شرایطی که کشور مشکل تأمین ارز دارد و دولت مدعی است در تأمین ارز موردنیاز واردات کالاهای اساسی یا داروها و یا حتی در تبدیل آن به ریال دچار مشکل است ، جای تعجب است که پهنای باند خارجی را با دادن سوبسید ارزان نگه دارد! آن‌هم پهنای باندی که برای آن دلار خارج می‌شود، کیفیت چندانی ندارد و خدمات غیرقابل‌کنترل و آسیب‌زننده به مردم نیز بر روی آن عرضه می‌شود. از طرفی پهنای باند داخلی که بسیار ارزان تولید می‌شود و باکیفیت بسیار می‌تواند خدمات در اختیار مردم قرار دهد با همان نسبت غیرواقعی نسبت به هزینه تولیدش به مردم عرضه می‌شود. برای این مجموعه بی‌نظمی‌ها و رفتارهای بی‌منطق در مدیریت نمی‌توان به‌راحتی یک تفسیر منطقی مدیریتی ارائه داد مگر اینکه نگاه‌های منفی سیاسی و امنیتی در این میان پیش بیاید. یعنی با توجه به عملکردی که از روز اول تا به امروز دولت در حوزه‌های مختلف مأموریتی و مدیریتی از خود نشان داده قائل به این بشویم که آنچه دارد اتفاق می‌افتد، اقداماتی هماهنگ اما ناهمسو با منافع ملی است. به همین خاطر نمی‌توان از عملکرد دولت یک گزارش منطقی منطبق بر منافع ملی حداقل در همین حوزه مدیریت پهنای باند ارائه کرد. سیاست‌های دولت در حوزه فضای مجازی در زاویه‌های مختلف خصوصاً عدم‌حمایت از شبکه‌های داخلی، عدم تشکیل شبکه ملی اطلاعات، افزایش دائمی حجم باند خارجی و کسب درآمد دولت از این محل بارها موردانتقاد شورای عالی فضای مجازی و مسئولان مختلف کشور نیز قرارگرفته است.»به اعتقاد این کارشناس حوزه فضای مجازی، اپراتورها سر سفره پهنای باند خارجی نشسته‌اند و سود می‌برند: « آنها از جهات مختلفی در حال کسب درآمد از محل فروش پهنای باند مخصوصاً پهنای باند خارجی هستند. ازسوی دیگر مسئولان سالهاست پهنای باند خارجی را به‌مانند مواد خام به‌عنوان یک واردکننده انحصاری وارد می‌کنند و در اختیار اپراتورهای بزرگ قرار می‌دهد و از این محل به‌عنوان یک فروشنده سود خود را برداشت می‌کنند. نکته دوم بحث اعطای مجوز به اپراتورهاست. زمانی که دولت می‌خواهد به یک اپراتور مجوز فعالیت بدهد چند اتفاق می‌افتد اول اینکه خود پروانه فعالیت را به قیمت بالا می‌فروشد و دوم بحث حق السهم است. یعنی در قراردادها و متن این پروانه‌ها قیدشده است که اپراتور میزان مشخصی از درآمد خود را به‌طور مطلق باید به دولت بدهد. ببینید در اینجا بحث درآمد است نه سود، یعنی بدون توجه به اینکه اپراتور چه میزان سود کرده، میزان مشخصی از این درآمد کلاً متعلق به وزارت ارتباطات است و این مربوط به سالهای خیلی قبل است و مربوط به وزارت ارتباطات در دوره فعلی نیست. سوم اینکه سالیان سال است وزارت ارتباطات در سود اپراتورها نیز شریک می‌شود و چهارم بحث مالیات بر درآمد است و وزارت ارتباطات و مالیات این مبلغ را هم کسر می‌کنند. درنهایت می‌توان گفت ازآنجایی‌که دولت به سمت توسعه پهنای باند داخلی حرکت نمی‌کند و قیمت آن را نیز ارزان‌تر نمی‌کند، همه به‌نوعی بر سر سفره پهنای باند خارجی نشسته‌اند اما مسلم است بزرگترین سود را در اینجا دولت می‌برد.»
سود چندین برابری کسب‌وکارها در بستر پهنای باند داخلی
وی توسعه پهنای باند داخلی را به‌شدت برای تولیدکنندگان محتوا مفید دانسته و در این خصوص توضیح می‌دهد: « برخی از کسب‌وکارهای بزرگ اینترنتی مثل آپارات و فیلیمو بدون توجه به بحث محتوا به‌شدت آلودگی دارند. متأسفانه ما مدیریت محتوایی نداشته‌ایم و به دنبال پیوست‌های فرهنگی، اجتماعی و قضایی و هیچ پیوست دیگری نیز برای پهنای باند نبوده‌ایم. سازمان ساترا ( تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر صداوسیما ) نیز تاکنون در مدیریت خروجی از خود فعالیت چندانی نشان نداده است.
البته مصوباتی در شورای عالی فضای مجازی در خصوص رشد و گسترش پهنای باند داخلی وجود دارد. به‌عنوان‌مثال تولیدکننده محتوا و پهنای باند باید در درآمد فروش آن به مصرف‌کننده نهایی سهیم بشود یعنی کسی که تولید محتوا کرده و آن را در شبکه قرار داده و شرکت اینترنتی که محتوای او را به دست شما رسانده باید در درآمد شرکت اینترنتی از هزینه شما شریک بشود. نتیجه این خواهد بود که استفاده مردم از شبکه‌های داخلی ازآنجایی‌که استفاده از یک شبکه سریع و باکیفیت خواهد بود، روزافزون افزایش پیدا می‌کند.
چنانچه دولت، حمایت درستی از شبکه ملی اطلاعات و پهنای باند داخلی کند، به دنبال آن صنعت تولید محتوا و انتشار در شبکه داخلی به‌شدت رشد پیداکرده و موجب افزایش کیفیت محتوا و غنا آن و شکل گرفتن کسب‌وکارهای مبتنی بر فضای مجازی به معنای واقعی می‌شود. همه این کسب‌وکارها قاعدتاً در شبکه داخلی درآمدشان ده‌ها برابر خواهد شد. درحالی‌که کشور در حوزه‌های مختلف محتاج به نقدینگی‌های ارزی و ریالی است، رفتار دولت به‌منظور حمایت از پهنای باند خارجی و فروش اینترنت حاوی فیلترشکن و غیره کاملاً عجیب است. فیلترشکن‌ها هم‌روی پهنای باند خارجی به مردم عرضه می‌شوند و چون استفاده از یک فیلترشکن به پهنای باند بسیار بیشتری نیاز دارد درآمد دولت از محل فیلترشکن‌ها بسیار بالاتر است. البته این بدان معنا نیست که دولت خودش فیلترشکن می‌فروشد ولی پهنای باند خارجی که حاوی فیلترشکن است را کاملاً حمایت می‌کند.»
«منتظر القائم»، دخالت جریان داخلی در حمایت و توسعه پهنای باند خارجی و ترویج آن توسط جریانات داخلی و خارجی و افزایش سرعت پردازش اطلاعات مبادله شده در این بستر توسط اپراتورها برای کسب درآمد بیشتر را ازجمله مواردی می‌داند که در سوق دادن مردم به استفاده از نرم‌افزارها و پیام‌رسان‌های خارجی دخیل هستند: «منفعت دولت در توسعه پهنای باند خارجی نهفته است.
اپراتورها نیز نباید این مسئله را پنهان کنند که استفاده مردم از پهنای باند خارجی برای آنها درآمد بیشتری دارد. درواقع آنها خودشان شبکه را به شکلی تنظیم می‌کنند تا پیام‌های ارسالی برای استفاده از پهنای باند خارجی زودتر از استفاده از پهنای باند داخلی پردازش بشود. مسئله نهایی اما مربوط به مسئولین حاکمیتی و دولتی است. چنانچه ما در حاکمیت برای امری تنظیم مقررات صورت ندهیم یا اگر صورت دادیم بر روی آن نظارت لازم را نداشته باشیم و ضمانت اجرای کافی را به جریان نیندازیم، جریان همین‌طور می‌ماند. این‌ها نشان می‌دهد اولا تنظیم مقرراتی نیست و بعد از اعمال مقررات، نظارتی صورت نمی‌گیرد.»
منبع: روزنامه رسالت
ادامه مطلب » | |
|
آبان ۳۰ |
آیا افزایش قیمت اینترنت در انتظار کاربران اپراتور دوم است؟
ارسال شده توسط روشن ۳۰ آبان ۱۳۹۹ ۰۶:۳۴ بعد از ظهر
|
|
در اواسط تیرماه امسال، پس از حذف بسته‌های پرمصرف اینترنتی از اپلیکیشن‌های اپراتورهای تلفن همراه و افزایش قیمت ناگهانی بسته‌های اینترنتی، و بدنبال آن، و اعتراض کاربران به این موضوع، وزیر ارتباطات نسبت به این مسئله واکنش نشان داد و طی اخطاری از اپراتورهای تلفن همراه خواست تا قیمت‌ها را به حالت سابق بازگردانند.
آذری جهرمی اقدام دو اپراتور در افزایش تعرفه اینترنت را خلاف ضوابط پروانه اپراتورها و مصوبات کمیسیون تنظیم مقررات، و از مصادیق گرانفروشی دانست و گفت: سازمان تنظیم مقررات در برخورد با این گرانفروشی، اختیاراتی داشته که از آن جمله جریمه دو میلیارد تومانی بوده است.
در همین راستا و در ادامه، حسین فلاح جوشقانی -رئیس سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی- نیز به این اقدام دو اپراتور بزرگ کشور، در پیغامی توییتری واکنش نشان داد و نوشت: "بالابردن قیمت در برخی اپراتورهای تلفن همراه، در حالی که مردم به‌دلیل شیوع کرونا وابستگی بیشتری به فضای مجازی پیدا کرده‌اند، غیرمنطقی و غیرمعقول است و سازمان تنظیم با آن مخالفت کرده است. برخورد قانونی با اپراتورهای متخلف از صبح با ارسال اخطار آغاز شد. قیمت‌ها باید به قبل بازگردد."
جوشقانی همچنین از ابلاغ جریمه دو میلیارد تومانی به اپراتورها خبر داد و اعلام کرد جریمه نقدی، قدم اول برای برخورد با تخلف صورت گرفته است و در صورت استمرار این مساله، روال‌های دیگری از جمله تعلیق، کاهش مدت اعتبار پروانه و مواردی از این دست، از مصوبه‌های قانونی است که می‌توان با استناد به آنها تخلفات را پیگیری کرد.
در همین زمینه بخوانید:
- جریمه دو میلیارد تومانی به اپراتورها ابلاغ شد
بدین ترتیب از سوی رگولاتوری، جریمه‌ای سخت و سنگین مطرح می‌شد و طبعا انتظار می‌رفت که موضوع حل شد.
در نهایت پس از کش و قوس‌های فراوان، اپراتورهای تلفن همراه تسلیم نظر دولت و رگولاتوری شدنند و بسته‌های پرمخاطب به لیست اپلیکیشن‌های اپراتورها بازگشتند و قیمت‌ها نیز به حالت سابق برگشت.
اما هنوز چندماه از جریمه اپراتورها به دلیل گرانفروشی نگذشته که مجددا از سوی یکی از اپراتورها، زمزمه‌هایی مبنی بر احتمال افزایش دوباره قیمت اینترنت شنیده می‌شود که دور از انتظار است.
مطابق گفته‌های جدید مدیر عامل اپراتور دوم، ارزانی اینترنت همراه در کشور باعث تمایل بیش از ظرفیت شبکه مردم به استفاده از آن شده و این امر به نوبه خود، به بالا رفتن ضریب نفوذ و پر شدن ظرفیت شبکه می انجامد، در نتیجه، کیفیت اینترنت کاهش یافته و کاربران لطمه می‌بینند؛ بنظر می‌رسد از دیدگاه مدیر این اپراتور، راه حل این است که قیمت‌ها گران شود تا تعداد کاربران کم شود و کیفیت بهبود یابد.
بر اساس استدلال مدیر عامل ایرانسل «راهی جز اصلاح تعرفه‌ها وجود ندارد و ما نمی‌خواهیم فشار به مردم بیاید؛ اما راه حل این است که شبکه ثابت گسترش پیدا کند تا سرویس ارزان‌تری به مردم در خانه ارائه شود. با نگه‌داشتن تعرفه‌ها در وضعیت موجود، سال آینده ظرفیت شبکه پر می‌شود؛ در این شرایط، اپراتور نمی‌تواند سرمایه‌گذاری زیادی انجام دهد چون ۷۰ درصد درآمدش ریالی است؛ همین وضعیت باعث می‌شود به دلیل تقاضای زیاد، سال آینده کیفیت اینترنت افت کند و نارضایتی عمده به وجود بیاید».
صحبت‌های مدیرعامل ایرانسل در شرایطی مطرح شده که وزیر ارتباطات در روزهای اخیر در مصاحبه‌ای اعلام کرده بود که: کیفیت اینترنت حق شماست و ما وظیفه داریم تمام تلاش‌مان را به کار بگیریم تا هر روز کیفیت اینترنت را بهبود ببخشیم»
نکته جالب اما اینجاست که وزیر ارتباطات، شرایط اینترنت کشور را در حال حاضر اینگونه توصیف کرده است: «حال عمومی اینترنت در کشور خوب است، اما شاخص‌های کیفی عمومی اینترنت در چند استان، پایین‌تر از انتظار است.»
اما اگر بخواهیم راجع به واقعیت قیمت اینترنت در مقایسه با جهان بدانیم، نظر چند مسئول مربوطه را مرور می‌کنیم.
حسین فلاح جوشقانی رئیس سازمان تنظیم مقررات، قیمت اینترنت در ایران را این گونه توصیف کرده بود: «در مقیاس‌های جهانی، ایران ارزان‌ترین قیمت اینترنت را دارد. اما یک واقعیتی وجود دارد و آن اینکه مردم بر اساس درآمد و وضعیت اقتصادی خودشان معتقدند که قیمت اینترنت در ایران گران است، در مقابل، اپراتورها با توجه به هزینه‌های بالای سرمایه‌گذاری و نگهداری شبکه، معتقدند که قیمت اینترنت در ایران ارزان است و در این شرایط ما به‌عنوان وزارت ارتباطات و سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی موظف هستیم که یک نوع توازن برقرار کنیم».
اما نصرالله پژمانفر رئیس وقت کمیسیون اصل 90 مجلس نظر متفاوتی نسبت به رییس سازمان تنظیم مقررات دارد.
پژمانفر معتقد است که: «ما گران‌ترین اینترنت را به مردم کشورمان می‌دهیم، هزینه‌ای که مردم برای اینترنت می‌دهند در مقایسه با دیگر کشورهای دنیا زیاد است، حتی اگر با کشور افغانستان هم مقایسه کنیم، این واقعیت مشخص می‌شود».
با توجه به این توضیحات و اظهارات مدیرعامل اپراتور دوم کشور و اشاره وی به افزایش احتمالی تعرفه اینترنت، و با در نظر گرفتن بیش از سی میلیون کاربر اینترنت کشور که تحت پوشش اپراتور دوم هستند(یعنی در واقع از 76 میلیون کاربر اینترنت در کشور، بیش از سی میلیون کاربر از اینترنت ایرانسل استفاده می‌کنند) باید دید نگرانی 46 درصد از کاربران اینترنت کشور بی‌مورد است یا افزایش هزینه‌های اینترنت انتظارشان را می‌کشد؟
حال سوال اینست که آیا مجددا کاربران شاهد افزایش تعرفه اینترنت خواهند بود؟
این پرسشی است که باید منتظر ماند تا یا از سوی مسئولان دولت و رگولاتوری در خصوص آن توضیحاتی ارائه شده و تکذیب کردد، و یا اینکه در عمل، محقق شدن آن را به چشم دید.
ادامه مطلب » | |
|
آبان ۲۵ |
ثبت شکایت درخصوص سیم‌کارت اتباع خارجی در سامانه ۱۹۵
ارسال شده توسط روشن ۲۵ آبان ۱۳۹۹ ۰۹:۴۲ قبل از ظهر
|
|
مدیرکل حفاظت از حقوق مصرف‌کننده رگولاتوری از رسیدگی به شکایات اتباع غیر ایرانی در سامانه ۱۹۵ خبر داد و گفت: اتباع غیر ایرانی با داشتن مدارک هویتی معتبر می‌توانند حداکثر سه سیم‌کارت فعال تلفن همراه به نام خود خریداری کنند.
به گزارش ایتنا از ایسنا، چند روز پیش فرشته حسینی - بازیگر افغان سینمای ایران - در اینستاگرام نوشت: وقتی خواهر کوچکم نتوانست در مدرسه آنلاین شرکت کند، مادرم متوجه شد که برای سیم‌کارتش مشکلی به وجود آمده، به مخابرات می‌رود و مشکل را می‌گوید و به مادرم می‌گویند که صاحب سیم‌کارت باید بیاید. مادر من خودش نمی‌تواند سیم‌کارت بخرد چون مدارک اقامتی‌اش، کارت آمایش است و حالا به مادرم سیم‌کارت جدیدی نمی‌فروشند.
محمدجواد آذری جهرمی -وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات- در واکنش به این موضوع اعلام کرد: هیچ محدودیتی برای واگذاری سیم‌کارت به مهاجرینی که دارای مدارک اقامتی معتبر هستند وجود ندارد. برای واگذاری سیم‌کارت به مادر ایشان، هیچ استعلامی از سامانه احراز هویت سازمان تنظیم مقررات نشده است. این بدان معناست که دفتر خدمات ارتباطی، از وظایف خود تخطی کرده است. به او گفته‌اند سیم‌کارت به شما نمی‌دهند، تا چند تومان پول بیشتر بگیرند و نقره داغش کنند.
در این راستا به نقل از سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، پیمان قره‌داغی -مدیرکل حفاظت از حقوق مصرف‌کننده رگولاتوری- گفت: اگر اتباع غیرایرانی در مراجعه به دفاتر پیشخوان خدمات دولت و دفاتر ارتباطی و فناوری اطلاعات (ICT) روستائی دچار مشکل شده و این دفاتر از ارایه خدمت به آنان خودداری کنند، می‌توانند با مراجعه به سامانه ۱۹۵ به آدرس https://۱۹۵.cra.ir یا تماس با شماره ۱۹۵ شکایت خود را از این دفاتر ثبت کنند.
وی افزود: به شکایات اتباع غیرایرانی در مورد عدم ارایه خدمات در دفاتر پیشخوان و خدمات ارتباطی و فناوری اطلاعات به صورت فوری رسیدگی می‌شود.
قره‌داغی درباره تعداد سیم‌کارت‌هایی که اتباع غیر ایرانی می‌توانند تهیه کنند، گفت: اتباع غیر ایرانی با داشتن مدارک هویتی معتبر شامل کارت پناهندگی، کارت اقامت (آمایش)، گذرنامه معتبر، کارت هویت و کارت سبز می‌توانند حداکثر سه سیم‌کارت فعال تلفن همراه به نام خود خریداری کنند.
ادامه مطلب » | |
|
آبان ۲۳ |
محدودیتی برای واگذاری سیم‌کارت به مهاجرینی با مدارک اقامتی معتبر، وجود ندارد
ارسال شده توسط روشن ۲۳ آبان ۱۳۹۹ ۱۱:۱۲ بعد از ظهر
|
|
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات گفت: هیچ محدودیتی برای واگذاری سیم‌کارت به مهاجرینی که دارای مدارک اقامتی معتبر هستند، وجود ندارد.
به گزارش ایتنا از ایسنا، فرشته حسینی بازیگر افغان سینمای ایران روز گذشته در اینستاگرام نوشت: وقتی خواهر کوچکم نتوانست در مدرسه آنلاین شرکت کند، مادرم متوجه شد که برای سیم‌کارتش مشکلی به وجود آمده، به مخابرات می‌رود و مشکل را می‌گوید و به مادرم می‌گویند که صاحب سیم‌کارت باید بیاید. مادر من خودش نمی‌تواند سیم‌کارت بخرد چون مدارک اقامتی‌اش، کارت آمایش است و حالا به مادرم سیم‌کارت جدیدی نمی‌فروشند
دراین راستا محمدجواد آذری جهرمی، در واکنش به این موضوع در اینستاگرام خود نوشت: یکی از مهاجرین عزیز افغانستانی، با انتشار این تصویر در صفحه اینستاگرامش، از مشکلاتی که تهیه سیم‌کارت برای مادرشان فراهم کرده بود نوشته بودند و خواسته بودند به این موضوع رسیدگی شود.
وی افزود: موضوع را بررسی کردم؛ اول اینکه هیچ محدودیتی برای واگذاری سیم‌کارت به مهاجرینی که دارای مدارک اقامتی معتبر هستند وجود ندارد. دوم اینکه برای واگذاری سیم‌کارت به مادر ایشان، هیچ استعلامی از سامانه احراز هویت سازمان تنظیم مقررات نشده است. این بدان معناست که دفتر خدمات ارتباطی، از وظایف خود تخطی کرده است. به او گفته‌اند سیم‌کارت به شما نمی‌دهند، تا چند تومان پول بیشتر بگیرند و نقره داغش کنند. انصافا بی‌وجدانی است.
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات بیان کرد: امشب مدیر روابط عمومی وزارت ارتباطات، جناب آقای هادیان با ایشان تماس می‌گیرد و ضمن دلجویی مشکل مادرشان را حل می‌کنند. چهارم اینکه به سازمان تنظیم مقررات دستور دادم که اولا دفتر متخلف شناسایی، برخورد قانونی با ایشان، به عمل آید. در سامانه ۱۹۵هم امکان ثبت شکایات اتباع سایر کشورها از دفاتر خدماتی فراهم آید.
ادامه مطلب » | |
|
آبان ۲۲ |
ایرانسل روابط‌عمومی سرآمد کشور شد
ارسال شده توسط روشن ۲۲ آبان ۱۳۹۹ ۰۹:۴۳ قبل از ظهر
|
|
به گزارش روابط عمومی ایرانسل، امروز چهارشنبه ۲۱ آبان‌ماه ۱۳۹۹، شانزدهمین دورۀ سمپوزیوم بین‌المللی روابط عمومی (ISPR)، با حضور شماری از فعالان ارتباطی کشور و همچنین حضور آنلاین جمع گسترده‌ای از فعالان ارتباطی ایرانی و بین‌المللی، در محل خانۀ فرهنگ‌وهنر دیهیم برگزار شد. در این مراسم دکتر سوتلانا استاوریوا رئیس انجمن بین‌المللی روابط‌عمومی(IPRA)، به صورت آنلاین، پیام خود را خطاب به حاضران بیان کرد.
رئیس IPRA در سخنان خود، با اشاره به اینکه در دهۀ قبل، روابط عمومی سرآمد با رویکردهای ارتباط از بالا به پایین با هدف آگاهی عمومی و حضور، تعریف می‌شد، گفت: امروز در جهانی زندگی می‌کنیم که مردم، ارتباط قوی بین گفتن و عمل کردن را درخواست می‌کنند.
وی افزود: امروز وظیفۀ ما دست‌اندرکاران روابط عمومی این است که ارتباط بین گفتن و عمل را، با ارتباطات و کمپین‌های روابط عمومی که مبتنی بر هدف، اعتماد و اخلاق باشد، تقویت کنیم.
در بخش معرفی برگزیدگان شانزدهمین دورۀ سمپوزیوم بین‌المللی روابط عمومی، روابط عمومی ایرانسل با کسب بالاترین امتیاز از ارزیابی‌های تخصصی انجام شده، لوح‌تندیسِ نشان ویژۀ «روابط عمومی سرآمد» را به خود اختصاص داد که دکتر سعید عسکری مدیرکل روابط عمومی و ارتباطات سازمانی ایرانسل، آن را دریافت کرد.
ایرانسل همچنین، تندیس «جایزۀ ملی روابط عمومی برتر در ارتباطات الکترونیک و مجازی» را از شانزدهمین دورۀ «سمپوزیوم بین‌المللی روابط عمومی» و «هفدهمین دورۀ جشنوارۀ برترین‌های روابط عمومی ایران»، دریافت کرد.
روابط عمومی ایرانسل همواره کوشیده است تا همزمان با تحقق اهداف ایرانسل به عنوان «اولین و بزرگترین اپراتور دیجیتال ایران»، با ایجاد و گسترش سازوکارهای ارتباط دیجیتال به‌ویژه در دوران شیوع ویروس کرونا، ارتباط ایرانسل با افکار عمومی و پاسخگویی به رسانه‌ها را بیش از پیش استحکام بخشیده و به مسؤولیت اجتماعی خود عمل کند.
شانزدهمین سمپوزیوم بین‌المللی روابط عمومی که با حمایت انجمن بین‌المللی روابط‌عمومی (IPRA) برگزار شد، با روش‌های علمی و پژوهشی، با مشارکت استادان ایرانی و بین‌المللی، به ارزیابی عملکرد روابط‌عمومی‌های شرکت‌ها، نهادها، مؤسسه‌ها و سازمان‌های گوناگون پرداخته است تا در خصوص احصای درس‌ها و بایدها و نبایدها و تغییرات پیش‌روی روابط عمومی، ارزیابی‌های لازم را انجام داده و برترین‌های روابط عمومی را معرفی کند.
لوح‌تندیس نشان ویژۀ روابط عمومی سرآمد، به دلیل رعایت استانداردهای تعالی ارتباطی و اهتمام ویژه به سرآمدی و برتری در «حوزه‌های مختلف فعالیت‌های روابط عمومی» و تلاش مستمر برای ارتقای کیفیت فعالیت‌ها و خدمات ارتباطی، به ایرانسل اهدا شد.
ادامه مطلب » | |