Live Chat Software by Ariaphone |
اخبار
|
آذر ۱۳ |
داستان کمبود تراشه‌ها؛ از ابتدای پاندمی تا امروز
ارسال شده توسط روشن ۱۳ آذر ۱۴۰۱ ۰۹:۲۷ قبل از ظهر
|
|
صدها نوع تراشه مختلف صنعت سیلیکون جهانی را تشکیل می دهند که پرزرق و برق‌ترین آنها از سوی شرکتهایی نظیر کوالکام و اینتل از ۱۰۰ دلار تا بیش از ۱۰۰۰ دلار قیمت دارند. اینها تراشه‌هایی هستند که در رایانه‌های قدرتمند یا تلفنهای هوشمند کوچکی که در جیب شما جای می گیرند، بکار برده می شوند. تراشه دیسپلی درایور یک تراشه معمولی است که تنها هدف آن ارسال دستورالعمل‌های ابتدایی برای نورانی کردن صفحه در تلفن، مونیتور یا دستگاه ناوبری است.
به گزارش ایتنا از ایسنا، مشکل صنعت تراشه و شرکتهای دیگری مانند خودروسازان این است که تراشه‌های دیسپلی درایور به حد کافی وجود ندارند. شرکتهای سازنده این قطعه قادر به پاسخگویی به تقاضای رو به رشد نیستند بنابراین قیمت‌ها افزایش پیدا کرده است. این امر در کمبود عرضه و افزایش هزینه پنلهای LCD سهیم بوده است که قطعه ضروری برای ساخت تلویزیون‌ها، لپ تاپ‌ها و همچنین خودروها، هواپیماها و یخچال‌های پیشرفته هستند. کمبود این قطعه باعث شده است شرکتها نتوانند محصولاتشان را تولید کنند.
اکنون آسیب کمبود عرضه چنین قطعاتی که بی اهمیت به نظر می رسند، در اقتصاد جهانی پدیدار شده است. خودروسازانی مانند فورد موتور، نیسان موتور و فولکس واگن تولیدشان را کاهش داده‌اند و در نتیجه خسارت بیش از ۶۰ میلیارد دلاری درآمد این صنعت در سال ۲۰۲۱ برآورد شده است.
این وضعیت پیش از بهتر شدن، وخامت بیشتری پیدا خواهد کرد. طوفان زمستانی کم سابقه در تگزاس، بخشهای وسیعی از تولید آمریکا را فلج کرد. همچنین آتش سوزی در یک کارخانه ژاپنی باعث تعطیلی یک ماهه این تاسیسات شد. شرکت سامسونگ الکترونیکس در خصوص عدم توازن جدی در این صنعت هشدار داده و شرکت تایوانی TSMC اعلام کرده است با وجود این که کارخانه‌هایش با ظرفیت بیش از ۱۰۰ درصدی فعالیت می‌کنند قادر نیست با تقاضا همگام بماند.
کمبود تراشه، زاده یک محاسبه اشتباه پس از شیوع پاندمی ویروس کرونا در سال ۲۰۲۰ بود. هنگامی که پاندمی کووید ۱۹ در سراسر جهان گسترش پیدا کرد، بسیاری از شرکتها انتظار داشتند مردم با دشوار شدن شرایط اقتصادی، میزان هزینه هایشان را کاهش دهند. اما مردمی که در خانه حبس شده بودند شروع به خرید کردند و رایانه‌های بهتر و نمایشگرهای بزرگتری خریدند تا بتوانند از خانه به کار ادامه دهند. برای کودکانشان لپ تاپ‌های جدیدی برای آموزش از راه دور خریداری کردند. تلویزیون‌های 4k، کنسولهای بازی، دستگاه‌هایی مانند کف شیرساز، سرخ کن و مخلوط کنهای قوی خریداری کردند تا زندگی در قرنطینه را دلپذیرتر کنند.
اما خودروسازان هم غفلت کردند؛ این شرکتها کارخانه هایشان را تعطیل کردند زیرا تقاضا به دلیل عدم امکان مراجعه برای خرید سقوط کرده بود. آنها به تامین کنندگان قطعه اعلام کردند ارسال قطعات از جمله تراشه هایی که برای تولید خودروها بسیار ضروری هستند را متوقف کنند. سپس یکباره تقاضا در اواخر سال میلادی ۲۰۲۰ اوج گرفت. مردم می خواستند از خانه خارج شوند و تمایلی به استفاده از حمل و نقل عمومی نداشتند. خودروسازان کارخانه هایشان را بازگشایی کردند و با سرافکندگی سراغ تراشه سازانی نظیر TSMC و سامسونگ رفتند. اما پاسخی که شنیدند این بود که باید منتظر بمانند. نمی توانند به سرعت کافی برای مشتریان وفادارشان تراشه تولید کنند.
عامل دیگری که بحران را تشدید کرد، کمبود شیشه است. تولیدکنندگان بزرگ شیشه حوادثی را در پایگاه‌های تولیدشان گزارش کرده اند که شامل خاموشی در کارخانه نیپون الکتریک گلس در دسامبر و انفجار در کارخانه فاین تکنو کوریای AGC در ژانویه بود.
بزرگترین برندگان کمبود جهانی تراشه
طبق این گزارش، کمبود ناگهانی نیمه رساناها، تولید خودرو را مختل ساخته و رشد درآمد اپل را محدود کرد اما در عوض به بازار سازندگان تجهیزات تولید تراشه حسابی رونق بخشید. این شرکت ها به عنوان بزرگترین برندگان کمبود جهانی تراشه ظاهر شده‌اند زیرا شرکتهای تراشه سازی به افزایش ظرفیت تولیدشان برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده اقدام کرده اند.
شرکت اپلاید متریالز که بزرگترین سازنده تجهیزات تولید نیمه رسانا در جهان است، شاهد رشد حدود ۴۰ درصدی ارزش سهامش در سال میلادی ۲۰۲۰ بوده و بهترین عملکرد را در شاخص نیمه رسانا داشته است. ارزش سهام شرکتهای بروکس اتومیشن، لام ریسرچ کورپ و کی ال ای کورپ در همین مدت هر یک بیش از ۲۳ درصد رشد کرد که دو برابر رشد شاخص نیمه رسانای فیلادلفیا بوده است. توسعه بودجه تجهیزات از سوی شرکت های بزرگ تراشه سازی و دولت هایی که نگران نفوذ خارجی در تاسیسات تولید هستند، به وال استریت این اطمینان را بخشیده که روند صعودی مذکور قوی می ماند.
مشکل کمبود تراشه زمانی که کووید ۱۹ به سرعت شیوع یافت و باعث سقوط فعالیت اقتصادی و کاهش تولید شرکتها شد، غیرقابل تصور بود؛ اما پس از شوک اولیه، فروش بسیاری از صنایع افزایش یافت و شرکتها در تلاش برای افزایش موجودی انبارهایشان هستند. بسیاری از شرکتهای تراشه سازی اکنون با حداکثر ظرفیت تولید می کنند و دولتها کمبود کارخانه های تولید تراشه را یک ریسک امنیت ملی می بینند.
طی سال‌های گذشته گفته شده بود شرکت TSMC تایوان که برای اپل و برادکام تراشه تولید می کند، قصد دارد ۱۲ میلیارد دلار برای ساخت کارخانه ای در آریزونا هزینه کند. بخشی از هزینه های ساخت این کارخانه در برنامه هزینه سرمایه این شرکت برای سال ۲۰۲۱ منظور شده است. هزینه سرمایه برادکام ممکن است از ۱۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ به ۲۸ میلیارد دلار بالغ شود.
نشست اضطراری مدیران ۲۰ شرکت بزرگ درباره کمبود تراشه
به دنبال کمبود جهانی تراشه، سال گذشته اعلام شد مدیران ارشد ۲۰ شرکت بزرگ که نگران کمبود جهانی تراشه هستند، برای بحث درباره این وضعیت دوشنبه هفته جاری در کاخ سفید حضور پیدا می کنند و انتظار می رفت در این نشست ماری بارا، مدیرعامل جنرال موتورز و جیم فیرلی، مدیرعامل فورد موتور حضور پیدا کنند. در همین رابطه یک مقام کاخ سفید تایید کرده بود مدیران عامل سه شرکت خودروسازی بزرگ آمریکا شامل استلانتیس ان وی که شرکت مادر کرایسلر است و همچنین مدیران گلوبال فوندریز، PACCAR، NXP و شرکت تایوانی TSMC حضور خواهند داشت.
ادامه کمبود جهانی تراشه تا سال ۲۰۲۳
سال گذشته میلادی شرکت اینفینئون که بزرگترین شرکت تولیدکننده نیمه رسانا در آلمان است، پیش بینی کرد کمبود جهانی تراشه که به همه از خودروسازان تا تولیدکنندگان رایانه آسیب زده، ممکن است سالها ادامه پیدا کند. راینهارد پلوس، مدیرعامل شرکت اینفینئون در مصاحبه با نشریه فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ گفت کمبود تراشه در حوزه هایی که ظرفیت توسعه آنها نسبت به تقاضای مصرف کننده آهسته است، ممکن است در سال ۲۰۲۳ هم ادامه پیدا کند. ساخت تاسیسات جدید و اتاق‌های پاکی که در آنجا ویفرهای سیلیکونی به تراشه تبدیل می شوند، می تواند تا دو سال و نیم زمان ببرد و ارتقای تاسیسات فعلی ۹ ماه تا یک سال زمان می برد.
کمبود تراشه در سال ۲۰۲۱ به شرکت های مختلف از تسلا گرفته تا اپل و مایکروسافت ضربه زده است. به گفته پلوس، نیازهای دورکاری کارمندان و تبعات کمبود تراشه در صنعت خودروسازی پس از تاخیرهای ناشی از پاندمی، به پیشران های اصلی برای صنعت تراشه تبدیل شده اند؛ رواج خودروهای برقی و تقاضای رو به رشد برای انرژی تجدیدپذیر از دیگر عوامل سهیم در کمبود تراشه بوده اند.
ادامه مطلب » | |
|
آبان ۳۰ |
تولید تراشه های پیشرفته ۳ نانومتری در تایوان آغاز شد
ارسال شده توسط روشن ۳۰ آبان ۱۴۰۱ ۱۰:۱۲ قبل از ظهر
|
|
شرکت TSMC یکی از تهیه کنندگان اصلی تجهیزات اپل و بزرگترین پیمانکار تراشه سازی جهان هم اکنون با بودجه ۱۲ میلیارد دلاری مشغول ساخت کارخانه ای در آریزونا است.
به گزارش ایتنا از مهر، سال گذشته برنامه های این شرکت برای ساخت کارخانه های تراشه سازی بیشتری در آریزونا گزارش شده بود. همچنین بحث هایی درباره آنکه واحد بعدی باید پیشرفته تر باشد تا بتواند تراشه هایی با فناوری ۳ نانومتری را بسازد نیز انجام شد.
موریس چانگ بنیانگذار TSMC در گفتگو با خبرنگاران اعلام کرد کارخانه تراشه سازی با فناوری ۳ نانومتر در همان محل کارخانه تراشه های ۵ نانومتری قرار دارد.
ادامه مطلب » | |
|
آبان ۲۸ |
نسل پنجم رنجرور؛ خودروی شاسی‌بلند مجلل و بی‌نظیر
ارسال شده توسط روشن ۲۸ آبان ۱۴۰۱ ۰۶:۴۹ بعد از ظهر
|
|
همه می‌دانند، یا فکر می‌کنند که می‌دانند، که «رنجرور» در جاده و خارج از جاده همواره یک خودروی فوق‌العاده بوده است. باید به یاد داشت که این ایده پشت مدل اولیه بود که بیش از نیم قرن پیش رونمایی شد - یک لندرور راحت و لذت‌بخش‌تر که می‌توانست در خانه‌های بیرون شهر کار کند و در شهر، شیک به نظر برسد. این ترکیب خاص از توانایی‌ها، جایگاه آن را به‌عنوان محصولی منحصربه‌فرد، به علاوه حد نسبتا مطلوبی از فخرفروشی، تحت مدیریت جانشین‌پرور و مالکیت مشارکتی، موفقیت پایدار آن را تضمین کرده است. در حال حاضر، این شرکت تحت نظارت (همراه با جگوار) تاتا، شرکت غول صنعتی هند، با برنامه‌هایی هرچند با تاخیر، اما قابل تحسین، قصد دارد رنجرور را برقی کند. اما تبدیل آن به خودروی با سوخت پاک نمی‌تواند به همین سرعت انجام شود.
اکنون، رنجرور در نسل پنجم خود، هنوز همه کارهایی را که پیش از این انجام می‌داد انجام می‌دهد، اما امروزه می‌توان از این خودرو در پارکینگ زیرزمینی با ستون‌های بتنی بزرگ که در گوشه‌های بسیار تنگ مثل سرباز نگهبان ایستاده‌اند، به بهترین شکل لذت برد. در گذشته، چنین محیط‌هایی برای مدل‌های بزرگ‌تر رنجروری که به بازار می‌آمد، روزبه‌روز سخت می‌شد (مدل اولیه ۱۹۷۰ جوری به نظر می‌رسید که وقتی در کنار مدل‌های بعد از خود قرار می‌گرفت، انگار می‌شد در صندوق عقب مدل‌های جدیدتر جا شود). در واقع، با بزرگ‌تر شدن این خودرو وضعیت آن‌قدر بد شد که پارک کردن به کاری تقریبا غیرممکن تبدیل شد و به طور جدی، خوشنامی این خودرو و معروف بودنش به اینکه چندمنظوره است را از بین برد. بایستی در پنج مرحله می‌پیچیدید و امیدوار می‌بودید که بدنه گران‌قیمت آن را خراش ندهید.
حالا اوضاع فرق کرده است. رنجرور به کلی جدید، نه فقط چهار چرخ محرک برای بالا بردن شما از کلیمانجارو دارد، بلکه دارای فرمان چهار چرخ است تا شما را به یک فضای پارکینگ تنگ یا در واقع در گوشه‌ای در یک خیابان شلوغ شهری یا روستایی برساند. چرخ‌های عقبی که در هماهنگی با جلو حرکت می‌کنند، کارایی شهری این خودروی غول لوکس را دگرگون کرده است و به آن، دایره گردش یک مینی‌ماینر را می‌بخشد. مجموعه گسترده‌ای از گزینه‌ها و اطلاعاتی که در پشت صفحه نمایش لمسی با اندازه متوسط در داشبورد قرار دارد نیز شامل یک جدول دم‌دستی از ابعاد خودرو است و البته ارتفاع آن از طریق تنظیمات تعلیق بادی قابل تنظیم است. گزینه‌های معمول پارک خودکار، حسگرها و یک سامانه دوربین فوق‌العاده که به شما امکان می‌دهد به نوعی به شکل مجازی خارج از خودرو بایستید تصویر را کامل می‌کند. شما اطمینان کامل دارید که این مدل‌های کلاسیک گران‌قیمت خراش بر نمی‌دارد.
مشخصات
شرح مشخصات رنجرور ۳۵۰ اسب بخار
♦ قیمت: ۱۲۲.۸۵۰ پوند (حدود ۱۴۲ هزار دلار) (بر اساس تجربه، محدوده از ۹۷هزار و ۹۰۰ پوند (۱۱۳هزار دلار) شروع می شود)
♦ حجم موتور: ۳.۰ لیتری دیزل؛ ۶ سیلندر خطی؛ ۸ سرعته اتوماتیک
♦ توان خروجی (اسب بخار): ۳۵۰
♦ حداکثر سرعت (مایل بر ساعت): ۱۴۵ (۲۳۳ کیلومتر بر ساعت)
♦ صفر تا ۶۰ مایل بر ساعت (ثانیه): ۵.۸
♦ مصرف سوخت (مایل بر گالن): ۳۵.۶
♦ انتشار دی‌اکسیدکربن (گرم در کیلومتر): ۲۰۸
با این حال، چیزی که بدون شک بدون تغییر مانده است، آن پروفایل خاص است، با نمای سقف «متحرک»، مدل شیار باریک‌تر که اینک از کناره‌ها می‌گذرد، و در پشتی دو قسمتی. هرچند، این بار، رنجرور یک کار بامزه جدید دارد: یک در عقب برقی که بالا می‌رود و در عقب برقی پایینی را آشکار می‌کند که بالای سپر قرار می‌گیرد و به شما امکان می‌دهد حین تماشای چوگان، به پیک‌نیک بروید. این طور چیزها. آنها همچنین چراغ‌های عقب را حذف کرده‌اند، به این معنا که در حالتی که از آن استفاده نمی‌شود، همه چیزهایی که می‌بینید یک جفت طراحی خطوط باریک عمودی مشکی است. تیغه‌های پشت چرخ‌های جلو نسبت به مدل قبلی باریک‌ترند، اما اثر کلی این کنار گذاشتن چیزهای اضافی و طراحی دوباره این است که خودرو را کمی دارای اضلاع مسطح می‌کند، و در رنگ سفید، کمی شبیه به یخچال فریزر سوارشده بر روی چرخ به نظر می‌رسد. نمای جلو به وضوح تکامل‌یافته چند مدل اخیر این خودرو است که در مقایسه با بسیاری از رقبای خود، برش خورده و دارای جلوپنجره‌ای نسبتا کوچک است.
به‌طور خلاصه، یا «در کل» تصور می‌کنم رنجرور حضور شاخص خود را در جاده‌ها حفظ کرده است و منصفانه است که بگوییم هیچ چیز کاملا شبیه آن وجود ندارد. فضای داخلی و بهسازی‌ها با فضای داخلی جدید حتی مجلل‌تری مانند بنتلی بنتایگا، که در ساخت خودروهای سفارشی تخصص دارد، رقابت می‌کند. اما رنجرور یک تولیدی بدون تردید، خواستنی و آرمانی است. این روزها بدون شک گران هم است و (عملا) کمتر از شش رقم نیست. موقعیت رانندگی «تسلط داشتن از بالا» نیز همچنان وجود دارد. این چیزی فراتر از صرف نشستن در جای بلند، چشم‌درچشم رانندگان اتوبوس است، و فراتر از این احساس می‌کنید که شما واقعا کنترل هر چیزی را، تا آنجایی که چشم می‌بیند، در دست دارید. که این موضوع، در مورد برخی از مالکان نیز به معنای واقعی کلمه صادق خواهد بود.
من خوشبختانه از اینکه موتور دیزل در ماشینم به همان اندازه روان و مقرون به صرفه بود شگفت‌زده بودم و با توربوشارژ عالی و کمی تقویت بیشتر با یک مجموعه الکتریکی هیبریدی سبک، شتاب این خودرو مانند هر چیز دیگری در مورد این خودرو شگفت‌انگیز است. با تعادل و حالت آرامی که دارد، این یک خودروی اسپرت نیست و من واقعا نمی‌خواهم به جثه ۲.۵ تنی آن فشاری بیش از حد در تضاد با قوانین فیزیک نیوتنی بیاورم. همچنین یک مدل هیبریدی پلاگین، همراه با موتور دیزلی یا بنزینی «وی ۸» (V8) و، خوشبختانه، یک مدل الکتریکی تماما با باتری نیز در راه است. شما می‌توانید یک مدل، با فاصله بسیار بلند بین دو محور (همانطور که نخست‌وزیر استفاده می‌کند) را تعیین کنید که می‌تواند با سه ردیف برای نشستن هفت مسافر خوشبخت، و مدل‌های ویژه لندرور «اس‌وی» عرضه شود.
همه این بحث‌ها بر سر تجملات است، چه در حال حرکت و چه در حال استراحت، آسوده، در پارکینگ زیرزمینی. رقبای توانمند بسیاری وجود دارند، از بنتلی و رولزرویس گرفته تا مرسدس بنز و لامبورگینی، برخی بهتر و حتی گران‌تر. با این حال، رنجرور جذابیت زیبا و باسلیقه ساخته‌شده خود را حفظ کرده است. در حقیقت، طی دوره بحران هزینه زندگی، ثروتمندان هرگز چنین حق انتخابی برای نشان دادن نمادهای منزلت و اعتبار نداشتند که مانند رنجرور همه جا همراهشان برود. این بخش بحث دیگر بماند.
منبع: ایندیپندنت
ادامه مطلب » | |
|
آبان ۲۸ |
تلاش سناتورهای آمریکایی برای ممنوع شدن همکاری با تراشه‌سازان چینی
ارسال شده توسط روشن ۲۸ آبان ۱۴۰۱ ۰۱:۳۱ بعد از ظهر
|
|
سناتورهای آمریکایی خواهان آن هستند که با اضافه شدن بندی به «قانون مجوز دفاع ملی»(NDAA) دسترسی در سطح دولت فدرال به نیمه رساناها و سرویس های شرکت های چینی مسدود شود.
به گزارش ایتنا از مهر، چنین اقدامی الزامات قانون «بخش ۸۸۹» را بیشتر می کند که طبق آن آژانس های دولتی از کسب وکار با شرکت های مخابراتی چینی یا پیمانکارانی که از فناوری های آنها استفاده می کنند، منع خواهند شد.
شومر و کورنین پیشنهاد خود را در ماه گذشته در بسته مدیران اکتبر به قانون NDAA سنا اضافه کردند و اکنون در تلاش هستند تا همکاران خود را متقاعد کنند.
ماه گذشته میلادی، دولت بایدن مجموعه ای از الزامات صادراتی را منتشر کرد از جمله اقدامی برای قطع دسترسی چین به برخی نیمه رسانای چینی که در هر نقطه ای از جهان با ابزارهای آمریکایی ساخته می شوند.
ادامه مطلب » | |
|
آبان ۲۰ |
ژاپن ۵۰۰ میلیون دلار برای ساخت تراشه‌های پیشرفته هزینه می‌کند
ارسال شده توسط روشن ۲۰ آبان ۱۴۰۱ ۱۲:۴۲ بعد از ظهر
|
|
یاسوتوشی نیشیمورا، وزیر اقتصاد، تجارت و صنعت ژاپن در یک کنفرانس خبری گفت: نیمه رساناها، قطعه مهمی برای توسعه فناوریهای پیشرفته جدیدی مانند هوش مصنوعی، صنایع دیجیتالی و بهداشت و درمان خواهند بود. شرکت تراشه جدید "راپیدوس" نام خواهد گرفت و در نیمه دوم دهه جاری، تولید تراشه را آغاز می کند.
به گزارش ایتنا از ایسنا، با عمیق شدن اختلافات تجاری میان آمریکا و چین و اقدام واشنگتن در محدود کردن دسترسی پکن به فناوری نیمه رسانای پیشرفته، ژاپن به دنبال احیای پایگاه تولید تراشه خود است تا اطمینان حاصل کند خودروسازان و شرکتهای فناوری اطلاعات، با کمبود قطعات مهم روبرو نمی شوند. ژاپن همچنین نگران این است که چین ممکن است تلاش کند کنترل تایوان که قطب جهانی تولید تراشه پیشرفته است را به دست بگیرد.
در این راستا، دولت ژاپن کمک مالی عرضه می کند تا تراشه سازان خارجی را تشویق کند در این کشور کارخانه احداث کنند که شامل کمک ۴۰۰ میلیارد ین به شرکت تایوانی TSMC است که بزرگترین سازنده تراشه لاجیک در جهان است. ژاپن در ژوییه ۹۳ میلیارد ین یارانه برای کمک به سازندگان تراشه حافظه کیوشیا و وسترن دیجیتال برای توسعه تولید در ژاپن عرضه کرد و در سپتامبر قول داد به شرکت آمریکایی میکرون تکنولوژی ۴۶.۵ میلیارد ین بدهد تا این شرکت ظرفیت تولید تراشه در کارخانه اش در هیروشیما را افزایش دهد.
شرکت تراشه جدید گویای مرحله جدیدی در استراتژی نیمه رسانای ژاپن بوده و نشان دهنده عمیق شدن همکاری میان ژاپن و آمریکا در زمینه توسعه فناوری پس از توافق دو کشور برای ایجاد یک مرکز تحقیقات مشترک جدید به منظور طراحی نسل بعدی نیمه رساناهای دو نانومتری سریعتر و کارآمدتر است.
تلویزیون توکیو گزارش کرد در شرکت جدید، شرکتهایی مانند نیپون تلگراف و تلفن و کیوشیا هولدینگز سرمایه گذاری خواهند کرد.
بر اساس گزارش رویترز، دولت ژاپن مرکز تحقیقات جدید را تا پایان سال ۲۰۲۲ برای ساخت نیمه رساناهای دو نانومتری راه اندازی خواهد کرد.
ادامه مطلب » | |